Nico de Jong

Als kind keek ik in mijn pyjama naar The Fresh Prince of Bel Air. Beschuit met pindakaas in de hand, ogen op Will Smith – mijn superheld. Zijn films, muziek en speeches inspireerden me. Een multitalent, creatief en menselijk. Zelfs toen hij publiekelijk fouten maakte, bleef hij een voorbeeld: kwetsbaar, reflectief en verantwoordelijk. Persoonlijk leiderschap, noem ik dat. Zijn verhaal leek steeds meer op het mijne. Ouders gescheiden, geen vaderfiguur, gepest. Vaak een buitenbeentje. Op mijn zestiende bereikte ik een dieptepunt. Ik fietste naar de trein… maar draaide om. Een fluistering in mijn hoofd hield me tegen: “Je hebt een taak hier.” Het werd een kruispunt in mijn leven. De jaren daarna waren hobbelig. Ik voelde me vaak het pispaaltje en reageerde ook zo. In een zoektocht naar erkenning werkte ik bij corporates en later in het onderwijs. Hoewel ik veel leerde, bleef een diepere voldoening uit. Pas toen een interimmanager me een harde spiegel voorhield, begon ik te groeien. Ik vond mijn droombaan als strateeg en werd zelfs gevraagd voor een grote opdracht, wat leidde tot mijn eigen bedrijf. Alles leek te kloppen: succes, klanten, vrijheid. Maar toch voelde ik een leegte. Op een avond stelde ik mezelf een vraag: Waarom groei ik niet verder? Het antwoord was confronterend: mijn verleden. Ik besloot het aan te kijken. Het werd een zware weg van leren, vallen en opstaan. Via systemisch werk ontdekte ik nieuwe inzichten, maar ook pijnlijke lessen. Een samenwerking eindigde met een knal, en ik voelde diepe teleurstelling. Toen ik het zat was om nog partners te zoeken, vond het mij. Met Sander ontstond er een bijzondere samenwerking. Hij liet me mijn eigen pad lopen, zonder te forceren. Op een dag durfde ik een idee te delen dat al lang in me speelde: “Ik wil een School starten. De School voor Eigen Wijsheid.” Hij reageerde enthousiast, en samen werkten we een jaar aan ons plan. De reacties waren overweldigend. En toen kwam Richard erbij – op een manier die ik alleen als bijzonder kan omschrijven. Hoe dat precies ging? Dat vertel ik je graag eens bij een haardvuur met warme chocolademelk. Nu kijk ik terug op een reis vol kruispunten en keuzes. Will Smith is niet langer mijn superheld. Dat ben ik zelf. En jij, welke keuze heb jij vandaag te maken?